ماژول مدیریت واحد ها

اگر در جهانی زندگی کنیم که توش انسانی وجود نداره احتمالا مفهوم واحد بی معنی میشه، جهانی رو متصور بشید که توش انسانی نیست، چه حیوانات، چه گیاهان و چه جماد در حال زندگی هستند.

یه سگ واسش مهم نیست که چند تا گوش داره و یه خرس براش مهم نیست که چند تا ماهی خورده یا و چند تا گرفته و ذخیره کرده، مورچه ها براشون مهم نیست که چند کیلو گوشت وارد لونه کردن و چقدر حبه و دانه به خونشون بردن، در واقع کسی واسش واحد معنا نداره، اونا اونقدری کار انجام میدن که باید انجام بدن و بعدش از آذوقه اشون در واقع تغذیه می کنن و برای جماد هم که واحد هیچ معنایی نداره، انسانه که به واسطه شعورش و درکش به واحد احتیاج داره.

این وسط فقط انسانه که به واسطه درک جهان هستی نیاز داره به واحد، یه ماشین سریع حرکت میکنه و یه ماشین دیگه هم دوباره سریع حرکت میکنه و یه انسان میخواد بفهمه که کدومشون سرعتش بیشتره، احتیاج داره به این که بتونه سرعت دوتارو کمی کنه.

ما برای اینکه جهان رو بفهمیم احتیاج داریم که جهان رو کمی کنیم، در قالب جملات کیفی هم میتونیم با جهان ارتباط برقرار کنیم ولی در اون صورت تفاوتی با حیوانات و گیاهان نخواهیم داشت، واسه اینکه بتونیم توی جهان دخل و تصرف کنیم لازم داریم که واحد ها رو بشناسیم.

از طرف دیگه ما در تعاملات انسانی به واسطه وجود چیزی به نام حرص باز هم به واحد احتیاج داریم، ۱۰ تا گوسفند این وسط هست و ما میخوایم بین ۲ نفر تقسیم بشه، چطور باید این تقسیم رو انجام بدیم؟ چقدر از این زمین برای منه و چقدرش ماله تو؟ اون طلایی که پیدا کردیم چقدرش ماله من باشه؟ چطور این کلمه چقدر رو بتونیم تحقق ببخشیم؟ عملا ما برای درک جهان و عدالت انسانی به واحد احتیاج داریم.

حالا طبیعتا در طول تاریخ واحد های متفاوتی ایجاد شده و سیستم های اندازه گیری مختلفی شکل گرفته، مثلا تمدن هایی بودن که مبنای عددی شصت رو مبنای خودشون قرار میدادن و اگر چیزی رو معامله کنن در بسته های شصت تایی قرار می دادن و اگر چیزی رو میخواستن بشمردن در بسته های ۶۰ تایی میشمردن. ما مشابه این رو در کشور خودمون در همین چند سده اخیر هم دیدیم، بحث دوجین در واقع دوازده ها هست و مبنای عددی ۱۰ رو نداره

اصولا سیستم های مختلف مادامی کارایی دارن که محدود باشن به یک محدوده جغرافیایی، اگر انسان ها بعد از اینکه به هر دلیلی تمدنشون رو بسط بدن و با فرهنگ های جدیدی آشنا بشن، در فهم مشترک دچار مشکل میشن اگه واحد هاشون با هم فرق داشته باشه.

بنابراین مثل هر چیز دیگه ای زمانی که ما با همدیگه بیشتر و بیشتر آشنا شدیم و به اصطلاح دهکده جهانی در حال شکل گرفتن بود، دانشمندان متوجه شدن حجم زیادی از واحد هایی که استفاده میکنن با هم دیگه تفاوت داره، سیستم های اندازه گیریشون با هم فرق میکنه و بنابراین براشون سخت بود که حرف همدیگه رو بفهمن و مطالب همدیگه رو بخونن.

اینجا بود که سازمانی به نام سیستم استاندارد بین‌المللی واحدها (SI) یا دستگاه بین‌المللی یکاها یا همان International System of Units وارد کار شد و تصمیم گرفت که واحد های بین المللی رو شناسایی کنه و رصد کنه، در واقع تمامی واحد هایی که دارن استفاده میشن رو شناسایی و مدون کنه و براشون استاندارد ایجاد کنه.

گروهی از دانشمندان جمع شدن و متوجه شدن که ما در این بین ۷ واحد کمی بنیادی داریم و مابقی واحد ها رو میتونیم بر اساس این ۷ واحد بنیادی در واقع تعریف کنیم.

مثلا ما برای سنجش طول واحدی داریم به نام متر و برای سنجش زمان هم واحدی داریم به نام ثانیه، اما برای سنجش سرعت نیازی نیست که واحد جدیدی ایجاد بشه، حتی اگر ما بهش علامت V رو اختصاص بدیم به معنای Velocity یا سرعت، عملا میدونیم که اون متر بر ثانیه هست و میتونیم به وسیله واحد های بنیادی تری که داشتیم اون رو بدست بیاریم.

در واقع واحد های بنیادی مثل ذرات بنیادی یا سلول های بنیادی هستند، بعنی به چیز دیگری قابل تقسیم نیستند و یا لایه زیرین دیگه ندارن، اما مابقی واحد ها میتونن از این واحد ها میتونن اتخاذ بشت و یا استخراج بشن.

نکته مهمی که در بحث واحد ها مطرح میشه، بحث اصطلاحا Dimensional Analysis یا تحلیل ابعادی، تحلیل بعد های کمیت، یک کمیت دارای ابعاد مختلفی هست، مثلا همین سرعت که در موردش صحبت کردیم یک بعد زمان داره و یک بعد مکان داره، بنابراین کمیت دو بعدی محسوب میشه، به همین دلیل اگه بخوایم این رو تحلیلش کنیم و در یکی از زیر‌شاخه های تحلیل اگه بخوایم تغییر بدیم در واقع اون واحد هارو، احتیاج داریم که درک صحیحی از ابعادش داشته باشیم.

مثلا اگه من بگم یک شخصی صد متر در ثانیه داره حرکت میکنه، این شخص چند کیلوتر در ساعت سرعت هست، ساعت یکی از تغییر های زمان هست و کیلومتر هم طبیعتا یکی ای تغییر های مکانه، تغییر های طول هست، پس من باید این قابلیت رو داشته باشم که بتونم ابعاد و واحد های بنیادی رو جداگانه ذخیره کرده باشم، شناخته باشم در داخل سیستم که اگر لازم شد بتونم داخل واحد ها و بین ابعاد تغییر ایجاد کنم.