14 نکته که برای حضور در شبکه های اجتماعی باید رعایت کرد

همه ما در شبکه های اجتماعی و ابزار های ارتباطی عضو هستیم و از آنها استفاده می کنیم. اما متأسفانه برخی از ما قواعد حضور در این ابزارهای نوین را رعایت نمی کنیم. واقعیت این است که ورود و حضور در هر فضایی  یک سری آداب دارد و این آداب نه فقط با توجه به شرایط آن فضا بلکه حتی برای افراد مختلف با توجه به جایگاه آنها هم متفاوت است.

اصول استفاده از شبکه های اجتماعی

بعنوان مثال تصور کنید می خواهید به امامزاده صالح بروید، همانطور که میدانید هم برای آقایان و هم برای خانم ها یک سری مسائل و قوانین مختص آنجا وجود دارد که می بایست جهت زیارت و ورود به این نوع اماکن مذهبی، رعایت نمود. همین آقا یا همین خانم اگر بخواهد به یک عروسی برود لباس و ظاهر دیگری خواهد داشت که متناسب با فضایی است که در آن قرار است حضور داشته باشد. اگر سر کار می رویم شرایط محیط کارمان را رعایت می کنیم و اگر جلسه مهمی داشته باشیم ممکن است لباس و ظاهر و حتی کلمات متفاوتی را برای حضور در آن انتخاب کنیم.

آداب حضور در شبکه های اجتماعی و ابزار های ارتباطی

حضور در شبکه های اجتماعی هم می تواند از این منظر مورد توجه باشد. شاید یک آقا پسر یا یک دختر خانم جوان ۱۵ یا ۱۶ ساله بتواند طبق میل و رفتار خودش حتی در شبکه های اجتماعی حاضر شود. اما برای افراد شاغل،  کارمند ها، مدیر ها و مسئولین به نظر می رسد رعایت آداب حضور در شبکه های اجتماعی مهم باشد؛ چرا که آنها جدا از هویت شخصی خودشان دارای هویت کاری، اداری و اجتماعی نیز هستند که متصل به موقعیت شغلی آنهاست. شاید یک خانم خانه دار بتواند به میل خودش عکس گل و بوته و عکس فرزند یا پدر و مادرش را روی پروفایلش بگذارد یا اینکه تصویر پروفایلش را بر اساس تمایلات مذهبی و سیاسی و احساسی و… انتخاب کند. اما یک فرد فعال در جامعه به نظر من باید یک سری قواعد را رعایت کند.

معرفی ربات اینستاگرام برای افزایش فالوور رایگان

قوانین و قواعد حضور در شبکه های اجتماعی

نام و نام خانوادگی خودمان را به صورت واضح ذکر کنیم

نام و نام خانوادگی خودمان را به صورت واضح ذکر کنیم و از گذاشتن حروف اختصاری مانند M,J,R,T و … یا استفاده از Nik Name  یا نام مورد علاقه خودمان خودداری کنیم. احتمالا شما هم از این نیک نیم ها در این گروه ها و دیگر دوستانی که دارید، می بینید. یکی اسم خودش را گذاشته (جیگر) ، ( شنل قرمزی) ، (هیولای درون)، (سالار) و… یادمان باشد که ما در گروه ها و فضای عمومی حضور داریم و خیلی ها ما را نمی شناسند. و در کنتاکت لیستشان (لیست مخاطبان) نام ما ثبت نشده است. باید با نام و هویت واقعی و اصلی حضور داشته باشیم. برای نام و نام خانوادگی، اگر با طرف های خارجی مراوده و ارتباط داریم طبیعتا حروف انگلیسی را استفاده می کنیم و اگر نداریم، حتما با حروف فارسی نام و نام خانوادگی خود را ذکر کنیم.

عکس پروفایل ما قرار نیست پیامی را ارسال کند.

عکس پروفایل ما قرار نیست پیامی را ارسال کند. پیام ها را ما به صورت متن، تصویر،صوت و ویدئو در گروه ها یا برای افراد یا در کانال ها یا ارتباطات خصوصی یا پی وی ارسال می کنیم. عکس پروفایل ما باید هویت شخصی و فردی ما را نشان دهد. استفاده از عکس گل و بوته و تصاویر مذهبی و… شایسته حضور یک فرد فعال در اجتماع، چه مدیر باشد و چه کارمند، چه استاد باشد و چه دانشجو، چه مسئول یک اداره دولتی باشد و چه راننده یک سازمان، در ابزار های ارتباطی و شبکه های اجتماعی نیست.

با شماره خصوصی در گروه های کاری پیام ندهید.

اگر به دلایلی دو تا اکانت با دو شماره مختلف داریم، مثلا یکی برای امور اداری و کاری و دیگری برای امور شخصی، فردی، خانوادگی و دوستان؛ با اکانت شخصی در گروه ها و کانال های عمومی عضو نشویم و پست ارسال نکنیم؛ چرا که چه بخواهیم و چه نخواهیم بر اساس نام و عکسی که برای پروفایل خود انتخاب کردیم مورد پیش داوری و قضاوت قرار می گیریم.

حضور در شبکه های ارتباطی برای گسترش ارتباطات است.

حضور در شبکه های ارتباطی مثل تلگرام یا شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام، فیس بوک، توییتر و… برای تبادل آرا، نظرات و ارتباطات است. به این موضوع توجه کنید که برای ارتباطات است. اگر فردی در پی وی یا به صورت خصوصی به ما پیغام می دهد که ما او را نمی شناسیم حتی اگر مایل نیستیم از او پیام دیگری دریافت کنیم بد نیست که پاسخی به او بدهیم…..” پیام شما دریافت شد، مایل به دریافت پیام دیگری از شما نیستم” …. از اسپم کردن دیگران واقعا پرهیز کنید مگر در مواردی که پیام ارسالی آنها حاوی توهین، به خصوص از نوع نژادی و اعتقادی و جنسیتی و الفاظ رکیک و… باشد. ابزار اسپم ریپورت، چون توسط ماشین ها پردازش می شود و به تعداد کار دارد و نه محتوای پیام، خیلی وقت ها موجب از کار افتادن ابزار ارتباطی طرف مقابل می شود. منظورم این است که بپذیریم یا وارد شبکه های اجتماعی نشویم یا بدانیم اگر وارد شدیم دیگران ممکن است مایل به ایجاد ارتباط با ما باشند و ما هم باید به تناسب حضورمان آماده دریافت پیام های ناخواسته، لااقل در حد معقول باشیم. ضمنا این یک روال عادی است که اگر شما در گروهی پیامی بگذارید ممکن است افرادی بخواهند به شما پیام خصوصی ارسال کنند. اگر می خواهید پیام خصوصی نداشته باشید به جای اسپم کردن دیگران از ارسال نظر، عقیده، متن و… در گروه های عمومی خودداری کنید.

مجموعه عکس های پروفایل دیده می شوند. پس به همه آنها دقت کنید.

مجموعه عکس های پروفایل در موارد خیلی زیادی یک به یک توسط مخاطب ها، بخصوص در گروه هایی که حضور دارید دیده می شوند. منظورم این است که یک فردی هر از چند گاهی می تواند عکس پروفایل جدید اضافه کند. عکس های قبلی شما باقی می ماند مگر اینکه آنها را حذف کنید.  این مجموعه را خیلی ها عادت دارند، روی اسم طرف کلیک می کنند و عکس های قدیمی او را نگاه می کنند. بنابراین فقط به عکس فعلی پروفایل خود توجه نکنید و اگر عکس های قدیمی شما که در پروفایل تان گذاشته اید عکس های مناسبی نیستند آنها را حذف کنید.

پنج نکته دیگر که باید برای حضور در شبکه های اجتماعی نادیده گرفته می‌شود

عکس پروفایل باید مربوط به زمان نزدیک باشد

عکس پروفایل باید مربوط به زمان نزدیک باشد، همین طور از گذاشتن عکس های دوران طفولیت، دوران دانشجویی، عکس هایی که با شرایط نا متعارف یا غیر مرسوم از خود دارید خودداری کنید.

عکس پروفایل محل عکس خانوادگی نیست.

عکس پروفایل محل عکس خانوادگی نیست. عکس، عکس خودتان باشد. البته برای برخی افراد ممکن است قابل توجیه باشد، با توجه به شرایطی که متأسفانه در جامعه داریم عکسی همراه با همسرشان را به عنوان تصویر پروفایل انتخاب کنند که در این مورد خاص می توان به او ایرادی وارد نکرد و واقعا بعضی ها مجبور می شوند.

به قواعد و عرف جاری جامعه احترام بگذارید.

مهم نیست که آیا قوانین جاری کشور، اعتقادات مخاطبان دیگر، عرف و شرع و… درست هست یا غلط؛ مهم هم نیست که ما بخواهیم آنها را بپذیریم یا نپذیریم، عکس پروفایل عمومی است، به همین دلیل بهتر است قواعد و عرف جاری را رعایت کرده باشیم. مثلا از نظر پوشش و حجاب. البته مختاریم که در حوزه خصوصی مثلا در فیس بوک، اینستاگرام یا گروه های خصوصی تلگرام که هستیم، هر عکسی که دلمان می خواهد با هر ظاهری و هر پوششی به  انتخاب خودمان قرار دهیم یا ارسال کنیم. اما شاید بهتر باشد در بخش عمومی و آن جایی که همه می توانند ببینند، مثل عکس پروفایل، یک سری حد و مرزها را رعایت کنیم؛ چرا که در بسیاری از کارها هویت ما به هویت محل کارمان گره خورده است و ممکن است لازم باشد پیامی را برای مخاطب کاری و اداری مان ارسال کنیم. در اینجا ما نماینده محل کارمان هستیم و ممکن است بهتر باشد در نظر داشته باشیم که طرف تجاری شرکت محل فعالیت ما ممکن است قواعد و شرایط ذهنی و اعتقادی متفاوت با ما داشته باشد. به همین دلیل، به خاطر کارمان باید به مشتریان و طرف های تجاری مان و اعتقادات و نظر او احترام بگذاریم.

از گذاشتن عکس های دسته جمعی با دوستان و خانواده و… بپرهیزیم

درباره عکس پروفایل و همین طور عکس هایی که در گروه ها به اشتراک می گذاریم نکات خیلی زیادی وجود دارد که رعایت نمی شود. از جمله اینکه از گذاشتن عکس های دسته جمعی با دوستان و خانواده و… بپرهیزیم. شاید آنها مایل نباشند در کنار ما دیده شوند. یادمان باشد عکس پروفایل ما قابلیت ذخیره شدن دارد، شاید فردا ارتباط من با آن شخص یا اشخاص قطع شود، شاید فردا آنهایی که در عکس دسته جمعی حاضر هستند نخواهند در کنار من دیده شوند. باید به حریم خصوصی دوستانمان احترام بگذاریم. این موضوع بخصوص درباره عکس هایی در گروه ها هم به اشتراک می گذاریم صدق می کند. اگر عکسی را به اشتراک می گذاریم حواسمان باشد که از رضایت افراد حاضر در عکس بخصوص اگر شرایط و عرف عمومی جامعه در افراد حاضر در عکس رعایت نشده باشد، اطمینان حاصل کنیم.

ارسال پست های غیر مرتبط باید خودداری کنید

انواع و اقسام گروه ها در شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک و ابزارهای ارتباطی مثل تلگرام و واتس آپ و… وجود دارد. بعضی از این گروه ها، گروه های دورهمی و رفقا هستند. برخی گروه های دوستان دوران دبیرستان و دانشجویی هستند، بعضی ها گروه های خانوادگی هستند؛ بعضی از گروه ها هم گروه های همکاران هستند که برای تبادل نظر و هماهنگی انجام امور جاری و شرکتی و سازمانی از این گروه استفاده می کنند. بعضی از گروه ها تخصصی و فنی هستند و برای تبادل اطلاعات تخصصی و فنی که در همان حوزه گروه برایش تشکیل شده، مورد استفاده هستند. بخصوص در گروه های کاری که با همکاران دارید و گروه های فنی و تخصصی، از ارسال پست های غیر مرتبط باید خودداری کنید؛ حتی برای مهمترین رویدادها. مثلا عید قربان یکی از اعیاد مهم نزد همه مسلمانان است؛ اما دلیل ندارد مثلا در گروه بتن کاران مخازن یا مثلا در گروه انجمن مدیران فروش خودرو که درباره مشکلات حوزه مخازن بتنی یا مشکلات مارکتی در حوزه خودرو صحبت می کنند از ۱۰ روز مانده به عید قربان تا ۱۰ روز بعد از عید قربان انواع و اقسام تبریکات را ارسال کنید. حتی یک بار ارسال هم شایسته نیست.

۲۰ نفر، ۵۰ نفر، ۱۰۰ نفر، ۵۰۰ نفر،  یا ۱۰۰۰ نفر در این گروه ها عضو هستند. هر کسی طبق اعتقادات و تمایلات شخصی، اعتقادی، احساسی و فردی خودش بخواهد یک پست ارسال کند دیگر سنگ روی سنگ بند نمی شود. اگر به هر بهانه ای مثلا  یک بار به بهانه بارش باران، یک بار به بهانه بارش برف،  یک بار به بهانه  سال نو و یک بار به بهانه اعیاد و مناسبت هایی مثل شهادت و ولادت و… هر کسی بخواهد یک پیام آن هم نه تولید خودش بلکه با فوروارد کردن از جاهای دیگر ارسال کند، فکر می کنید چه خبر می شود؟ اگر یک موضوعی برای شما خیلی مهم است و می خواهید به دیگران اطلاع رسانی کنید، به جای ارسال آن در گروه و ارسال آن برای همه،  به کسانی که می دانید این موضوع برای آن ها مهم است یا برای شما اهمیت دارد که او بداند برای شما مهم است در خصوصی ارسال کنید.

آماده اسپم شدن هم باشید.

آماده اسپم شدن هم باشید. برای اینکه اسپم نشوید، طرف مقابلتان را درست انتخاب کنید. در گروه های تخصصی و گروه های همکاری به نظر می آید بهتر باشد به جای اینکه من عید قربان را تبریک بگویم، من عید نوروز را تبریک بگویم یا من این شهادت را تسلیت عرض کنم، یک بار، فقط یک بار مدیر گروه یک پیام بگذارد. همین یک پیام کفایت می کند و دیگر لازم نیست همه این کار را انجام دهند.. یادمان باشد در گروه ها که هستیم خیلی از پیام های ما که از این دسته هستند برای دیگران خیلی آزار دهنده هستند. اما احتمالا مدیران گروه به خاطر احترام به شخصیت ما یا برای جلوگیری از حرف و حدیث های معمول یا احترام به مخاطبان دیگر و الی آخر ما را اخراج نمی کنند یا پیام ما را حذف نمی کنند. خود ما باید رعایت کنیم.

در گروه ها، بخصوص گروه های کاری و تخصصی، تکه تکه پیام ارسال نکنید.

در گروه ها، بخصوص گروه های کاری و تخصصی، تکه تکه پیام ارسال نکنید. بعضی وقت ها در لیست می بینیم که روی گروه تخصصی نوشته شده است ۳۴۲ پیام خوانده نشده، یک دایره رنگی که می آید و یک عدد هم روی آن نوشته شده است که نشان می دهد از دفعه آخری که ما در گروه بوده ایم چند پیام آمده است. از ترس وارد نمی شویم. یا اگر هم وارد شویم سریع همه پیام ها را رد می کنیم و آن فلش را می زنیم و آخرین پیام ها را مرور می کنیم. اگر در گروه ها پیامی می گذارید لطف کنید به جای اینکه تکه تکه و جمله جمله و کلمه کلمه ارسال کنید، همه را طبق یک متن تایپ کنید و یکجا ارسال کنید، به این ترتیب آن ۳۴۲ پیام خوانده نشده، گاهی می شود ۳۴ پیام خوانده نشده. مخاطبان می توانند نگاه کنند، مرور کنند و آنهایی که به نظرشان جالب تر و پر اهمیت تر است را می توانند بخوانند.

خواندن متن سریع تر است. پیام صوتی یا ویدئویی به جز درمواردی، ارسال نکنید

در کل در گروه ها به صورت ارسال متن تبادل اطلاعات می شود به همین دلیل سعی کنیم همیشه مطالبی را که می خواهیم ارسال کنیم به صورت متن ارسال کنیم. یعنی تایپ کنیم مگر اینکه متن ما خیلی طولانی و البته آموزشی و کاربردی باشد. و به شکلی اطمینان داشته باشیم که مخاطب از وقتی که می گذارد و حجم اینترنتی که برای دانلودش مصرف می کند رضایت خاطر دارد. البته شرایط خاص هم داریم، مثلا گاهی لازم است که در گروهی به یک پیامی سریع جواب بدهیم و خیلی فوری است و از طرفی هم ما پشت فرمان هستیم، در این مدل شرایط معمولا یک پیام صوتی می فرستیم. همان ابتدا سریع عذرخواهی می کنیم بابت ارسال فایل صوتی و پیام خود را و پاسخ خود را هم در کوتاه ترین جملات ممکن ارسال می کنیم.

بی جهت پی وی نروید یعنی پیام خصوصی ارسال نکنید.

بیخود و بی جهت پی وی نروید؛ یعنی پیام خصوصی ارسال نکنید. بخصوص اگر کسی را در گروه می بینیم که هیچ پیامی در گروه نداده است و شما مشخصات او را در لیست می بینید. اگر برای مراودات کاریتان مجبور به ارسال پیام خصوصی  هستید، بد نیست اول پیامتان نام و نام خانوادگی و شغل خود را بگویید، احتمالا اگر در یک شرکت یا موسسه ای هستید را بگویید، خودتان را کامل معرفی کنید. البته نه کامل در حد رزومه، بلکه در حد یکی دو جمله. بعد بگویید که این شخص را در کدام گروه دیده اید تا شخص بداند که شما او را از کجا پیدا کرده اید . بعد موضوع مورد نظر یا سوال و درخواست خود را بنویسید. در انتهای پیام هم یک عذر خواهی بابت ارسال پیام خصوصی حتما اضافه کنید. کل این پیام و این چیزهایی که من گفتم را یک تکه ارسال کنید یعنی ۱۰ جمله ارسال نکنید. مجموع جملات و هدفتان از ارسال پیام و درخواست و… را کلش را در یک پیام ارسال کنید.

حالا بگویید چه نکاتی را باید در استفاده از شبکه های اجتماعی در نظر بگیریم

واقعیت این است که اگر بخواهیم نکته بگوییم و همینطور شماره بشماریم ۱ ، ۲، ۳، ۴ و پنج نکته برای حضور در شبکه های اجتماعی میتوانیم ادامه بدهیم شاید تا ۱۰۰ هم بتوانیم پیش برویم و اغلبشان هم مثل همین 14 موردی که بالا گفتم جزء بدیهیات هستند. واقعیت این است که می شود ساعت ها درباره این قواعد صحبت کرد. مثلا اینکه چگونه موضع بگیریم در برابر دیگران، می شود درباره این کلی حرف زد. در گروه ها چطور به دیگران پاسخ دهیم که باعث شائبه و ناراحتی و اینها نشود؛ در چه زمان هایی پیام ارسال کنیم یا اصلا ارسال نکنیم؛ اینکه اصلا به صورت فینگلیش یعنی با حروف انگلیسی، فارسی تایپ نکنیم؛ اینکه به عنوان یک مدیر گروه چه وظایفی داریم و… که این فایل را خیلی طولانی می کنند. اغلبشان هم در واقع خیلی بدیهی به نظر می رسند؛ اما متأسفانه هم من و هم شما دیدیم که باز هم رعایت نمی شوند. رعایت این نکته های ساده می تواند کمک کند که ابزار های ارتباطی به جای این که ابزاری وقت گیر و مخل کار و مزاحم به نظر برسند، به ابزارهای خوب و کاربردی برای رشد و ارتقا ارتباطات فردی و کاری و گروهی و نیز ارتقا و رشد کسب و کارهای ما بدل شوند. به همین خاطر از شما خواهش می کنم از ابزار ها با فرهنگ لازم آنها استفاده کنید.

برگرفته از سخنرانی مهندس عادل طالبی